Fiddler’s Green and White Savannas Never More

na głosy męskie i zespół (2006)

Założeniem kompozytora było zawarcie w utworze refleksji i przeżyć związanych z podróżą morską w zimne i niegościnne rejony Północnego Atlantyku. Miał to być muzyczny zapis wrażeń, rodzaj dźwiękowego dziennika prowadzonego na bieżąco. Bardzo szybko okazało się, że trudno o bardziej naiwne założenie. Nie wspominając o trudnościach „logistycznych”, z jakimi wiązałoby się prowadzenie podobnego dziennika, „morskie refleksje”, wbrew temu czego można by się spodziewać, były wyjątkowo, by tak rzec, przyziemne. Można było więc idealizować i mitologizować, co jest kompozytorowi obce, albo wejść w estetykę, która graniczyłaby z wulgarnością, co też, przynajmniej w subiektywnym odczuciu kompozytora, jest mu obce. Ostatecznie więc kompozytor postanowił uciec się do szeroko rozumianej metafory, przenośni i niedosłowności. Krótko mówiąc, prawie nic nie jest tu tym, czym się wydaje, tak jak życie na morzu nie jest tym, czym by się wydawać mogło. A im mniej jasne co czym jest, tym lepiej, bo tym temu bliżej do tego, czym jest, jak i nie jest wiatr i woda.

Utwór został zamówiony przez Fundację Przyjaciół Warszawskiej Jesieni, w ramach projektu Förderpreise für Polen na rzecz twórczości młodej generacji kompozytorów polskich i zagranicznych z środków finansowych Ernst von Siemens Musikstiftung.

Historia wykonań:
PREMIERA: 11 października 2006; Orkiestra Muzyki Nowej, Camerata Silesia, Szymon Bywalec; Festiwal Aksamitna Kurtyna 2; Sala Filharmonii Narodowej we Lwowie

20 grudnia 2009; Orkiestra Muzyki Nowej, Cantus Floridus, Szymon Bywalec; Koncert promocyjny płyty „Fiddler's Green"; Sala Koncertowa Polskiego Radia Katowic

Historia nagrań:
10 kwietnia 2007; Orkiestra Muzyki Nowej, Camerata Silesia, Szymon Bywalec; realizacja: Lech Dudzik, Gabriela Blicharz; Sala Koncertowa Filharmonii Śląskiej w Katowicach